hello Zambia!
Blijf op de hoogte en volg Marijke
05 Mei 2014 | Zambia, Princess Margaret Island
Zaterdag 3 mei 2014
Eigenlijk niet zo'n spannende dag vandaag, dus ik zal er maar niet uitgebreid over schrijven. We rijden ruim 300km over een lange rechte eentonig weg door de caprivistrook naar Katima Mulilo. We zien wel borden van overstekende olifanten staan, maar wij hebben niet zo veel geluk vandaag. In Katima Mulilo vinden we al snel een campsite bij een lodge. Met zwembad waar we uiteraard s middags nog even induiken. En we halen nog wat boodschappen om s avonds zelf te kunnen koken, en omdat er misschien aan de andere kant van de grens minder verkrijgbaar is. De enige 'wilde' dieren die wij vandaag zien zijn een paar aapjes vlakbij de camping en gekko's die vliegjes aan het vangen zijn vlakbij onze campingplaats. Een prima dag, maar niet zo spannend om over te schrijven.
Zondag 4 mei 2014
We gaan de grens met Zambia over vandaag! Maar dat gaat natuurlijk niet zo maar.....Altijd een klein beetje spannend in dit soort landen en vol verwachting van wat het volgende land ons gaat brengen.
Eerst Namibie uit, 4 papiertjes invullen voor een ieder van ons, naar het loket, stempels in het paspoort en dan de auto nog 'uitvoeren'. Weer een papier invullen en stempels en dan mogen we Namibie uit. Tot zover gaat het vlot!
We rijden honderd meter en dan zijn we op Zambiaans grondgebied. Gelijk snelt er al een geldwisselaar naar ons toe, maar dat slaan we in eerste instantie af. Later blijkt dat we die jongen nog hard nodig hebben.
Het eerste loket: immigration. Paspoorten worden gestempeld en we moeten een visum kopen van 50 US dollar per persoon. En vooruit we mogen hier dan toch ook nog met Namibische dollars betalen.
Tweede loket: road tax
En dat lijkt heel eenvoudig, maar weer papieren invullen en betalen. En....dat kan hier niet met Namibische dollars, maar ook niet met Kwacha, de munteenheid van Zambia, alleen met Amerikaanse dollars! Terwijl dit loket naast het loket van immigration zit, met nog geen meter ertussen.....Naar buiten dus om geld te wisselen bij onze grote geldtovenaar. Uiteraard een waardeloze koers, maar we hebben onze twintig dollar. Weer terug naar het loket, en we krijgen een mooi papier met belangrijke stempels er op. Stempels is het toverwoord in Afrika, of zou het toch geld zijn...?
Loket drie:customs. Of te wel het invoeren van de auto. Voor mijn gevoel heb ik al drie keer hetzelfde in gevuld, maar uiteraard doe ik dat braaf weer. Terwijl Rogier probeert Luuk en Cas een beetje in het gareel te houden, want we zijn wel bij de douane, jongens!
Even zijn we nog bang dat we een probleem krijgen met de cross border permit, omdat de datums niet lijken te kloppen. Terwijl ik een paar andere papieren aan de douanebeambte overhandig, waarvan ik niet eens weet waar ze voor zijn, heb ik blijkbaar het goede formulier gegeven, en begint ook deze goede man te stempelen voor ons. Nadat we overigens 200 Kwacha hebben betaald, die Rogier maar weer gewisseld heeft bij onze grote vriend buiten.
Loket vier: insurrance. Of te wel verzekering, die verplicht is. Weer een aantal formulieren en stempels, en 300 Kwacha betalen, en dan mogen we 3 maanden ( is het minimaalste wat mogelijk is) in Zambia rondreizen met de auto.
We zijn klaar denken we....toch wel vlot gedaan in iets meer dan een uur. We stappen in de auto en rijden naar het hek. Maar nee, ik mag weer uitstappen, een registratieformulier invullen en 30 Kwacha betalen bij loket 5. Waarvoor is mij niet echt duidelijk geworden, maar iedereen doet dat, dus zal wel oké zijn. En ja, dan mogen we door naar het volgende en laatste hek. Daar worden als laatste nog even onze paspoorten gecheckt en alle papieren die we hebben meegekregen, maar we hebben genoeg stempels gehaald om Zambia in te mogen. Zambia here we come!
Wat ons gelijk opvalt is de veel slechtere weg hier. Ligt er in Namibie mooi glad asfalt, hier is het wel asfalt, maar met zoveel gaten erin dat het een echte 'bumpy road' is. Af en toe stuiteren we er flink op los. Het is druk langs de weg in het begin. Het is zondag en de mensen lopen in hun 'mooie' kleren. Als we stoppen voor een pinapparaat, staan we naast een kerkje waar een dienst aan de gang is. Terwijl ik in de rij voor het pinapparaat staat te wachten ( die het overigens niet blijkt te doen met onze passen), gluur ik naar binnen in de kerk. Er staat een vrouw (dominee) heel gedreven te praten in het Engels. Een hoog 'praise the lord!' gehalte.
Na een kleine 200 km zijn we in Livingstone, nabij de Victoriafalls. We zoeken een campsite en vinden die halverwege de falls en Livingstone. We zijn de enige gasten, maar het is een mooie omgeving. Als we bij het zwembad gaan kijken, zien we op 50 meter daar vandaan een hele dikke krokodil in de rivier liggen! Onze eerste deze vakantie. We genieten van het zwembad en een koud biertje.
Als het schemerig is geworden en ik onder de douche sta met Cas, komt Luuk opeens heel enthousiast aan rennen: 'mama, mama, papa en ik hebben olifanten gezien!'. Een groep van 8 olifanten stond aan de andere kant van het riviertje dat langs de camping loopt. Ze kraakten net een boom door midden. Jammer, heb ik gemist. Maar super leuk voor Luuk en Rogier.
Maandag 5 mei 2014
Ja!!!!! De dag begint goed, de groep olifanten is terug en Cas en ik zien ze nu ook! Prachtige grote beesten met een paar kleintjes erbij. Super om te zien.
Vandaag een dag in het teken van de Victoria Falls. We gaan een helicoptervlucht doen boven de falls. Alleen de plek waar deze helicopter opstijgt en landt is al schitterend, naast een Baobab boom. Wat super om dit met z'n viertjes te kunnen doen. De helicopter stijgt op en maakt een aantal rondes boven de falls. Schitterend zicht op de waterval, wat super tof is dit. Als hij terugvliegt naar de landingsplaats zien we ook nog een paar olifanten van boven af. We treffen het! Dit hadden we voor geen goud willen missen, een super belevenis.
In de supermarkt kopen we wat broodjes die we op ons gemak op de camping op eten. 'S middags nog naar de brug naast de falls. Deze tip krijgen we op de camping van de manager. Kost niets en je ziet de falls eigenlijk nog beter dan vanuit de officiële site. Midden op de brug uit 1905 is de grens tussen Zimbabwe en Zambia. En natuurlijk lopen we tot aan de andere kant van de brug! Even in Zimbabwe, alhoewel we dan nog niet de douane door zijn.
We kijken bij het bungeejumpen. De hoogste sprong ter wereld blijkbaar, maar ons kunnen ze niet overhalen. In een restaurantje drinken we wat en de jongens een ijsje. Wat super mooi is dit allemaal.
Terug op de camping is er nog tijd voor het zwembad. In de naastgelegen rivier ligt weer een super dikke krokodil.
Wat hebben wij een leuke dag gehad, allevier hebben we ontzettend genoten. Op naar nog meer van zulke mooie dagen, alhoewel de helicoptervlucht moeilijk te overtreffen zal zijn.
Eigenlijk niet zo'n spannende dag vandaag, dus ik zal er maar niet uitgebreid over schrijven. We rijden ruim 300km over een lange rechte eentonig weg door de caprivistrook naar Katima Mulilo. We zien wel borden van overstekende olifanten staan, maar wij hebben niet zo veel geluk vandaag. In Katima Mulilo vinden we al snel een campsite bij een lodge. Met zwembad waar we uiteraard s middags nog even induiken. En we halen nog wat boodschappen om s avonds zelf te kunnen koken, en omdat er misschien aan de andere kant van de grens minder verkrijgbaar is. De enige 'wilde' dieren die wij vandaag zien zijn een paar aapjes vlakbij de camping en gekko's die vliegjes aan het vangen zijn vlakbij onze campingplaats. Een prima dag, maar niet zo spannend om over te schrijven.
Zondag 4 mei 2014
We gaan de grens met Zambia over vandaag! Maar dat gaat natuurlijk niet zo maar.....Altijd een klein beetje spannend in dit soort landen en vol verwachting van wat het volgende land ons gaat brengen.
Eerst Namibie uit, 4 papiertjes invullen voor een ieder van ons, naar het loket, stempels in het paspoort en dan de auto nog 'uitvoeren'. Weer een papier invullen en stempels en dan mogen we Namibie uit. Tot zover gaat het vlot!
We rijden honderd meter en dan zijn we op Zambiaans grondgebied. Gelijk snelt er al een geldwisselaar naar ons toe, maar dat slaan we in eerste instantie af. Later blijkt dat we die jongen nog hard nodig hebben.
Het eerste loket: immigration. Paspoorten worden gestempeld en we moeten een visum kopen van 50 US dollar per persoon. En vooruit we mogen hier dan toch ook nog met Namibische dollars betalen.
Tweede loket: road tax
En dat lijkt heel eenvoudig, maar weer papieren invullen en betalen. En....dat kan hier niet met Namibische dollars, maar ook niet met Kwacha, de munteenheid van Zambia, alleen met Amerikaanse dollars! Terwijl dit loket naast het loket van immigration zit, met nog geen meter ertussen.....Naar buiten dus om geld te wisselen bij onze grote geldtovenaar. Uiteraard een waardeloze koers, maar we hebben onze twintig dollar. Weer terug naar het loket, en we krijgen een mooi papier met belangrijke stempels er op. Stempels is het toverwoord in Afrika, of zou het toch geld zijn...?
Loket drie:customs. Of te wel het invoeren van de auto. Voor mijn gevoel heb ik al drie keer hetzelfde in gevuld, maar uiteraard doe ik dat braaf weer. Terwijl Rogier probeert Luuk en Cas een beetje in het gareel te houden, want we zijn wel bij de douane, jongens!
Even zijn we nog bang dat we een probleem krijgen met de cross border permit, omdat de datums niet lijken te kloppen. Terwijl ik een paar andere papieren aan de douanebeambte overhandig, waarvan ik niet eens weet waar ze voor zijn, heb ik blijkbaar het goede formulier gegeven, en begint ook deze goede man te stempelen voor ons. Nadat we overigens 200 Kwacha hebben betaald, die Rogier maar weer gewisseld heeft bij onze grote vriend buiten.
Loket vier: insurrance. Of te wel verzekering, die verplicht is. Weer een aantal formulieren en stempels, en 300 Kwacha betalen, en dan mogen we 3 maanden ( is het minimaalste wat mogelijk is) in Zambia rondreizen met de auto.
We zijn klaar denken we....toch wel vlot gedaan in iets meer dan een uur. We stappen in de auto en rijden naar het hek. Maar nee, ik mag weer uitstappen, een registratieformulier invullen en 30 Kwacha betalen bij loket 5. Waarvoor is mij niet echt duidelijk geworden, maar iedereen doet dat, dus zal wel oké zijn. En ja, dan mogen we door naar het volgende en laatste hek. Daar worden als laatste nog even onze paspoorten gecheckt en alle papieren die we hebben meegekregen, maar we hebben genoeg stempels gehaald om Zambia in te mogen. Zambia here we come!
Wat ons gelijk opvalt is de veel slechtere weg hier. Ligt er in Namibie mooi glad asfalt, hier is het wel asfalt, maar met zoveel gaten erin dat het een echte 'bumpy road' is. Af en toe stuiteren we er flink op los. Het is druk langs de weg in het begin. Het is zondag en de mensen lopen in hun 'mooie' kleren. Als we stoppen voor een pinapparaat, staan we naast een kerkje waar een dienst aan de gang is. Terwijl ik in de rij voor het pinapparaat staat te wachten ( die het overigens niet blijkt te doen met onze passen), gluur ik naar binnen in de kerk. Er staat een vrouw (dominee) heel gedreven te praten in het Engels. Een hoog 'praise the lord!' gehalte.
Na een kleine 200 km zijn we in Livingstone, nabij de Victoriafalls. We zoeken een campsite en vinden die halverwege de falls en Livingstone. We zijn de enige gasten, maar het is een mooie omgeving. Als we bij het zwembad gaan kijken, zien we op 50 meter daar vandaan een hele dikke krokodil in de rivier liggen! Onze eerste deze vakantie. We genieten van het zwembad en een koud biertje.
Als het schemerig is geworden en ik onder de douche sta met Cas, komt Luuk opeens heel enthousiast aan rennen: 'mama, mama, papa en ik hebben olifanten gezien!'. Een groep van 8 olifanten stond aan de andere kant van het riviertje dat langs de camping loopt. Ze kraakten net een boom door midden. Jammer, heb ik gemist. Maar super leuk voor Luuk en Rogier.
Maandag 5 mei 2014
Ja!!!!! De dag begint goed, de groep olifanten is terug en Cas en ik zien ze nu ook! Prachtige grote beesten met een paar kleintjes erbij. Super om te zien.
Vandaag een dag in het teken van de Victoria Falls. We gaan een helicoptervlucht doen boven de falls. Alleen de plek waar deze helicopter opstijgt en landt is al schitterend, naast een Baobab boom. Wat super om dit met z'n viertjes te kunnen doen. De helicopter stijgt op en maakt een aantal rondes boven de falls. Schitterend zicht op de waterval, wat super tof is dit. Als hij terugvliegt naar de landingsplaats zien we ook nog een paar olifanten van boven af. We treffen het! Dit hadden we voor geen goud willen missen, een super belevenis.
In de supermarkt kopen we wat broodjes die we op ons gemak op de camping op eten. 'S middags nog naar de brug naast de falls. Deze tip krijgen we op de camping van de manager. Kost niets en je ziet de falls eigenlijk nog beter dan vanuit de officiële site. Midden op de brug uit 1905 is de grens tussen Zimbabwe en Zambia. En natuurlijk lopen we tot aan de andere kant van de brug! Even in Zimbabwe, alhoewel we dan nog niet de douane door zijn.
We kijken bij het bungeejumpen. De hoogste sprong ter wereld blijkbaar, maar ons kunnen ze niet overhalen. In een restaurantje drinken we wat en de jongens een ijsje. Wat super mooi is dit allemaal.
Terug op de camping is er nog tijd voor het zwembad. In de naastgelegen rivier ligt weer een super dikke krokodil.
Wat hebben wij een leuke dag gehad, allevier hebben we ontzettend genoten. Op naar nog meer van zulke mooie dagen, alhoewel de helicoptervlucht moeilijk te overtreffen zal zijn.
-
05 Mei 2014 - 20:26
Elske:
Wauw super geweldig mooi volgens mij heb je het paradijs gevonden .. Daarom praise THE lord zal de dominee ook zeggen. ;)
Maar ook luuk een goede fotograaf zeg mooie foto waar jij ook eens op staat !
-
05 Mei 2014 - 21:04
(o)ma Joke:
Heel gedoe bij de grens zeg! Maar nu weer superleuk en genieten.. Dikke kus van ons X -
05 Mei 2014 - 21:15
Jo Vanhommerig:
Het is weer geweldig lees ik.
Blij dat jullie het naar de zin hebben. Groeten aan de jongens.
Jo -
05 Mei 2014 - 22:52
Ruud En Marijke:
En Rogier, niet ziek geweest in de helikopter? Is Cas stil gebleven bij de olifanten? Prachtige tocht weer!! Geniet verder! Wij genieten mee door je verslagen. -
06 Mei 2014 - 18:17
Anita:
Met veel enthousiasme lees ik weer je reisverslag! Wat heerlijk om weer terug te zijn, jaloerss!!!
Benieuwd wat jullie van Zambia vinden. Goede reis verder en volop genieten!!!!! -
07 Mei 2014 - 18:59
Suzan:
Hallo luitjes,
Wat maken jullie weer een mooie reis. Ook weer mooie foto's. Dan is het hier maar saai hoor.
Geniet er maar goed van.
Groetjes Willem en Suzan -
07 Mei 2014 - 22:10
Rian, Marieke, Laura En Anouk:
Hoi,
Mooie foto's. geniet nog van jullie reis en hopen nog veel verslagen te ontvangen.
Groeten,
Rian, Marieke, Laura en Anouk.
P.s.: Rogier, ik mis alleen wat foto's van de auto?! Wordt het in Nederland nu ook een Toyota? -
08 Mei 2014 - 01:30
Wendy:
Langleve de techniek dat ik jullie belevenissen hier ook op canaria kan lezen! Prachtig om al deze beesten in het wild te zien! En alles wat de natuur te bieden heeft, geniet ervan! Liefs Wendy -
11 Mei 2014 - 14:56
Els:
Wat een geweldig reisverslag, ik geniet gewoon een beetje mee.
-
12 Mei 2014 - 15:09
Victor:
leuk om weer over jullie belevenissen te lezen.
Veel plezier en lol
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
